Haast in Iran (1/2)

We zijn in Iran! Het land is mooi, druk en warm. Bij binnenkomst in Iran merkten we meteen wat voor invloed de westerse wereld en met name de VS op Iran hebben. Je kunt er niet pinnen, internet is grotendeels geblokkeerd en met westerse mobiele telefonie providers heb je geen bereik. Dit alles hoofdzakelijk veroorzaakt door een grote speler in het veld aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.

Carnet de passage

Het land binnenkomen was minder makkelijk dan we dachten. Bij de grens bleek dat we vergeten waren een carnet de passage aan te vragen. Dit carnet geeft toegang om met een eigen auto in Iran te rijden. Op zich geen ramp, maar wel tijdrovend. Na vijf uur gewacht te hebben bij de grens en $ 250 betaald te hebben mochten we alsnog door onder de voorwaarde dat we het land weer binnen drie dagen zouden verlaten. Via het grensplaatsje Sarakhs. Dit terwijl we gepland hebben om in Bajgiran Iran te verruilen voor Turkmenistan. Kortom, het schema is in de war en we moeten razend snel nieuwe hotels regelen en de route verleggen. Het wordt haasten want de eend haalt net 70 kilometer per uur. Omdat we aan het begin de motor vervangen hebben hadden we geen tijd om deze nog goed af te stellen. Vandaar deze geringe snelheid. Een kleine update: we hebben toestemming gekregen om langer te blijven in het land. Hiephoi! Hierdoor hebben we tijd om Teheran te bezoeken en daarna rustig naar de Turkmeense grens te rijden. Ook de heilige stad Mashhad staat op het programma.

halfwoestijn, grensgebied Turkije en Iran

Tabriz
De eerste nacht slapen we in Tabriz, de 3^e stad van Iran. Vanuit hier rijden we door naar de hoofdstad Teheran. En dan door richting buurland Turkmenistan. Maar eerst genieten van dit afschuwelijk mooie en leuke land.

Route voor de komende dagen

Wordt vervolgd..