Update Turkmenistan, de grens was dus feest. We waren
vooraf al door de gids gewaarschuwd door de kwaliteit van de wegen aldaar. En
dat bleek geen loze waarschuwing. Gaten en bulten van een halve meter diep
waren normaal. De grootste gaten die we gezien hebben waren twee meter diep. Het
waren er zelfs zoveel dat ze onontwijkbaar waren. Dit leidt ertoe dat de Turkmenen
slalommend over weg rijden. Opletten geblazen dus.
Klappen
 |
| onderweg |
Onze eend kreeg hierdoor extreme klappen te voorduren.
Mede door het extra gewicht van de gids die we aan boord hadden. Het maximale
laadgewicht was dus zwaar overschreden. De route voerde van Ashgabat naar Mary
(de derde stad van het land). ’s Avonds in Mary gearriveerd. Na gegeten te
hebben liepen we nog even langs de auto.
Gebogen
Iets raars viel ons op. De auto lag wel erg laag op de
grond. We besloten alle spullen eruit te halen om te bekijken hoe erg de
situatie was. Na inspectie werd het duidelijk: het chassis was doorgebogen en
gescheurd. Het chassis is zo ongeveer het hart van de auto waar alles op
steunt. Als het chassis doorgebogen is of zelfs is gescheurd dan houdt het in
dat de auto kan breken. Niet erg veilig. Dit moest per direct gerepareerd
worden.
Lassen
 |
| werkplaats |
Onze aardige gids ondernam meteen actie. Na wat
telefoontjes konden we naar vakmannen Roman en Gül. Zij zouden onze auto ‘even’
in elkaar lassen. Rond half 12 ’s nachts kwamen Roman en Gül naar ons hotel. Na
flink onderhandelen zouden zij de klus klaren tegen het tarief van €150,- (dit
terwijl we alleen geleend geld van de gids hadden). Toen de prijs duidelijk was
kon het werk beginnen. We reden naar de garage. De garage was niet meer dan
vier palen met een golfplaten dak. Na de nodige instructies gingen Roman en Gül
aan het werk. Plaatmateriaal om mee te lassen was niet aanwezig. Dus er werd
weer gebeld en geschreeuwd. Binnen 10 minuten kwam er iemand en verroest stuk
staal bezorgen. Nadat er het een en ander teruggebogen was en er verstevigingsplaten
waren aangebracht, konden we onze reis weer vervolgen; het was 04:00. Wat leuk
was dat er regelmatig mensen kwamen kletsen, ook midden in de nacht. We waren
blijkbaar een hele attractie. We waren dus na een nacht zonder slaap klaar om
te vertrekken.
Omgedoopt
Toen we de auto van de brug afreden was het weer raak. Bij
het lassen waren per ongeluk de remleidingen gesprongen. De auto kon de brug
weer op. Gül en Roman staken hun monden weer vol met qat en gingen weer aan de
slag. Met een soldeerbout hoopten ze het gat te dichten. Niet erg handig bij
roestvrijstaal. Na nog heel wat probeerwerk werd besloten een expert uit zijn
bed te bellen. Om 06:00 kwam hij aan. Ook hij had geen verstand van lassen,
maar heeft het gat toch dicht gekregen. Roman en Gül genieten eeuwige roem en
hebben hun garage omgedoopt tot internationaal schade- en herstelbedrijf. We
konden weer rijden! Dolblij doken we ons bed in en twee uur later vertrokken we
richting het volgende land: Oezbekistan, waar we nu zijn.
