Portret president |
Gids
Bij de grens werden we opgewacht door onze gids. De
verplichte gids loodst ons door het land heen en regelt alle benodigde papieren
en stempels. Ondertussen begon onze benzinetank aardig leeg te raken en het
geld op. Het leek erop dat we zouden eindigen in niemandsland, zonder geld en zonder benzine. Dikke stress. Na de grens zijn we op lucht naar de hoofdstad Ashgabat gereden en
hebben we twee tanken volgegooid à raison van € 10,- een koopje dus.
Maag
De tank was vol, maar onze magen nog niet. Gelukkig nodigde
de vriendelijke Turkmeense gids ons uit voor een heerlijk diner bij hem thuis.
Van deze gastvrijheid kunnen veel Nederlanders nog wat leren. Met volle buik
hebben we samen met de gids nog een rondje door Ashgabat gereden. Deze stad is
alles behalve lelijk en armtierig. Glimmende gebouwen, grote shopping malls en
uitgaanscentra domineren het straatbeeld. Het is een soort Dubai. Maar dan in
het kwadraat. Helaas hebben we (zoals altijd) weinig tijd om dit land goed te
bekijken. Over twee dagen moeten we in Oezbekistan zijn.
Ashgabat |