Geen haast in Iran (2/2)

Deel twee van onze reis door Iran. Zoals gezegd mogen we dus langer in het land blijven. We hebben hiervoor een hele dag in de taxi van instantie naar instantie gereden. Na honderd handtekeningen, stempels en papieren was het geregeld; we mochten blijven.

Verkeersstroom

op weg naar Chalus

verkeersplein Teheran

Deze taxirit was een hele ervaring op zich. Het verkeer in Teheran is bizar. Zowel vluchtstrook als berm dienen als inhaalbaan. Je moet dus enorm goed uit je doppen kijken want ook vanuit de bosjes kunnen auto’s komen. Stoplichten en verkeersagenten worden volledig genegeerd. En daar waar het kan platgereden. We hebben trouwens al twee dodelijke ongelukken waargenomen. Zelfs dit kan de verkeersstroom niet stuiten. Iedereen rijdt gewoon door. Ambulances krijgen geen ruimte. Bovendien wordt alles en iedereen afgesneden. En let op! Wat aanvankelijk twee rijstroken lijken blijken er later opeens zes te zijn. Gewoon even wat berm en vluchtstrook meepakken. Makkelijk toch? Tevens hebben we tijdens onze rustdag in Teheran het nodige onderhoud aan de eend gepleegd. Zoals de kleppen gesteld. Hopelijk rijdt hij nu ietsje harder. Bergafwaarts.

Duimen

foto's nemen

Gelukkig is er nog meer te beleven dan deze buitengewoon chaotische verkeerssituatie. De mensen in Teheran zijn zeer vriendelijk en beleefd. Ze zijn erg geïnteresseerd in wat er allemaal gebeurt buiten de landsgrenzen van Iran. Ze weten namelijk erg weinig over het buitenland omdat (bijna) alle media gecensureerd zijn. Onze weblog trouwens ook.. Zodra we voorbijrijden diepen mensen snel hun telefoon of fototoestel op uit hun broekzak. We worden enorm veel gefotografeerd. Bovendien worden we begroet door medeweggebruikers met lichtsignalen, luid getoeter en door het opsteken van duimen. Erg leuk!

Zweetdruppels

Momenteel zitten we in Gorgan nabij de Kaspische Zee. Eerder zijn we vertrokken uit Chalus. In de winter kun je in Chalus skiën, maar nu is de hitte verzengend. De luchtvochtigheid is hier aanzienlijk hoger dan in Teheran wat leidt tot een deken van zweetdruppels over ons heen. Vanuit Chalus rijden we een groot stuk langs de Kaspische Zee. Via Gorgan (waar we nu zitten) rijden we richting onze volgende bestemming: Ashgabat in Turkmenistan. PS het kan ook heel hard regenen in Iran, zie de foto hieronder.

Kaspische Zee

de straten staan blank in Gorgan

Haast in Iran (1/2)

We zijn in Iran! Het land is mooi, druk en warm. Bij binnenkomst in Iran merkten we meteen wat voor invloed de westerse wereld en met name de VS op Iran hebben. Je kunt er niet pinnen, internet is grotendeels geblokkeerd en met westerse mobiele telefonie providers heb je geen bereik. Dit alles hoofdzakelijk veroorzaakt door een grote speler in het veld aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.

Carnet de passage

Het land binnenkomen was minder makkelijk dan we dachten. Bij de grens bleek dat we vergeten waren een carnet de passage aan te vragen. Dit carnet geeft toegang om met een eigen auto in Iran te rijden. Op zich geen ramp, maar wel tijdrovend. Na vijf uur gewacht te hebben bij de grens en $ 250 betaald te hebben mochten we alsnog door onder de voorwaarde dat we het land weer binnen drie dagen zouden verlaten. Via het grensplaatsje Sarakhs. Dit terwijl we gepland hebben om in Bajgiran Iran te verruilen voor Turkmenistan. Kortom, het schema is in de war en we moeten razend snel nieuwe hotels regelen en de route verleggen. Het wordt haasten want de eend haalt net 70 kilometer per uur. Omdat we aan het begin de motor vervangen hebben hadden we geen tijd om deze nog goed af te stellen. Vandaar deze geringe snelheid. Een kleine update: we hebben toestemming gekregen om langer te blijven in het land. Hiephoi! Hierdoor hebben we tijd om Teheran te bezoeken en daarna rustig naar de Turkmeense grens te rijden. Ook de heilige stad Mashhad staat op het programma.

halfwoestijn, grensgebied Turkije en Iran

Tabriz
De eerste nacht slapen we in Tabriz, de 3^e stad van Iran. Vanuit hier rijden we door naar de hoofdstad Teheran. En dan door richting buurland Turkmenistan. Maar eerst genieten van dit afschuwelijk mooie en leuke land.

Route voor de komende dagen

Wordt vervolgd..