Op weg van Khovd, via Altai, naar Bayankhongor. Al deze
plaatsen (met onuitspreekbare namen) liggen nog steeds in het lege Mongolië.
Off-road
 |
| Landschap |
 |
| Vrienden |
We hebben 450 km off-road gereden. Dit was geen keuze want
er zijn gewoon geen wegen. De off-road route verliep over zandduinen, over rotsen
en door rivieren. Het lukte aardig om het eendje er doorheen te slepen. Tot we
een keiharde klap maakten. Onze oren suizen nog na. We kwamen krakend en
piepend tot stilstand. Toen we uitstapten bleek dat we met het linkerwiel in
een gat van één meter diep waren gereden. Vervelend. Na een korte inspectie
werd duidelijk dat het linkervoorwiel opeens een andere plaats had gekregen: zo
ongeveer midden onder de auto. Gelukkig attendeerde twee vriendelijke
motorrijders ons op de kuil. Alleen jammer dat we er toen al in zaten. Na een
kleine test bleek dat we nog konden rijden. We hadden wel een soort ‘slag’ in
het wiel, maar we gingen vooruit. Omdat we geen tijd hadden om deze tijdrovende
reparaties te verrichten zijn we gewoon doorgereden. Tevens hebben we enorm
veel lekke banden gehad onderweg.
Ulan Bator
 |
| Gouden boedha |
Ulan Bator was verschrikkelijk. Druk, vies en chaotisch. We
hebben hier een rustdag genomen, maar een bleek nauwelijks iets te zien.
Slechts vier dingen waren wel aardig. Waaronder een Tibetaans klooster. We
hebben de dag vooral gebruikt om de eend op te lappen. We hebben weer eens wat
deuken uit de velgen gemept en geprobeerd het linkerwiel iets naar rechts te
verplaatsen. Dit is deels gelukt.
Nu zijn we richting de Chinese grens aan het rijden. Daar
wordt het een groot feest. We gaan namelijk opnieuw rijles nemen! Daarover de
volgende keer meer..
Alvast goed nieuws.. we zijn geslaagd voor het examen en zijn in China!!
 |
| Wegdek |
